Projekat je dio projekta Izrada Studije za proglašenje Parka prirode „Tara“ https://nasljedje.org/projekat/izrada-studije-za-proglasenje-parka-prirode-tara/ koji je sprovodio Republički zavod za zaštitu kulturno-istorijskog i prirodnog nasljeđa Republike Srpske.
Projektni tim: Doc. dr Igor Trbojević, Ivan Napotnik i Tijana Trbojević, MSc ekologije
Rijeka Tara protiče kroz Crnu Goru i Bosnu i Hercegovinu (entitet Republika Srpska, slika 1), te na nekoliko mjesta čini granicu izmedju ove dvije države (oko 25 km). Rijeka Tara nastaje od dvije rječice, Opasanice i Veruše, ispod planine Komovi u Crnoj Gori. Ukupan tok rijeke je 146,4 km. Veći dio rijeke Tare na području Crne Gore je pod UNESKO-vom zastitom, kao dio Nacionalnog parka Durmitor. Kanjon Tare počinje kod sela Bistrica (opština Mojkovac) u Crnoj Gori, a može se reći da se završava kod Šćepan Polja, gdje rijeke Tara i Piva čine rijeku Drinu. Dio kanjona koji zajedno dijele Bosna i Hercegovina (slika 1) i Crna Gora je najatraktivniji dio kanjona, te je taj dio i najviše turistički posjećen. Kanjon rijeke Tare je najdublji kanjon u Evropi, a poslije Grand kanjona (SAD) i drugi u svijetu. Najdublji dio kanjona (oko 1300m) je kod tzv. mjesta Radovan luka (Crna Gora). Ljetna dnevna temperatura vazduha u kanjonu doseže i do 30°C, ali se noću zna spustiti i do 15°C. Temperatura vode u ljetnom periodu se kreće od 7-12°C.
Zbog svog prirodnog bogatstva koje ima kanjon rijeke Tare i njena uža okolina, ovo istraživanje imalo je cilj napraviti registar faune sisara, sa posebnim osvrtom na ugrožene vrste, te predložiti smjernice za aktivno upravljanje određenim vrstama. Istraživano područje je ukupne površine oko 139 km² (13900 ha) i obuhvata kanjon rijeke Tare, te okolno područja koje pripada opštini Foča.
Terensko istraživanje je obavljeno u periodu od 25 – 30.07.2020; 08 – 18. 09. 2020. i 30.04. – 02.05.2021 godine.
Rezultati (opširno predstavljeni u PDF formatu Elaborata):
U Foči, u periodu od 25 – 30. 07. 2020 godine, anketirano je 28 osoba (12 lovaca, 7 ribolovca i 9 raftera koji često borave u istraživanom području). Terenskim radom na izabranim transektima (ukupne dužine 126,2 km), u periodu od 25 – 30.07. 2020; 08 – 18. 09. 2020. i 30.04 – 02.05.2021 godine, prikupljeno je i dokumentovano ukupno 72 dokaza o prisustvu vrsta, i to: 21 uzorak fecesa, 14 tragova, 7 in vivo opservacije, 4 uginule jedinke i 26 fotografija sa foto zamki.
Metodom zavijanja je registrovano prisustvo vuka, ali ne i šakala. Terenskom opservacijom, zabilježeno je prisustvo 15 vrsta: mrki medvjed (slika 2), sivi vuk, crvena lisica, divlja mačka, Evropski jazavac, kuna (sa velikom mogućnošću prisustva obe vrste), srna, divlja svinja, divokoza (slika 3), crvena vjeverica, Evropski zec, sjeverni bjelogrudi jež, šumski miš, prugasti poljski miš i krtica. Anketnim istraživanjem se dodatno doznalo o prisustvu još jedne vrste (vidra), te još četiri do određene taksonomske kategorije (puh, voluharica, rovke i slijepi miševi).
